Sevmek ; kimi zaman rezilce korkuludur der Attila ilhan.
Sevmekten korkarız kimi zaman, belki de birini sevince, ona bağlanmaktan, sevgiye sürekli muhtaç hissetmekten korkarız.
insan ; olabildiğince her şeyden bağımsız, kendi kendine yetmek isteyen bir canlıdır. Sevmek ise kendi kendine yetmemek, bir başkasına muhtaç olmaktır.
Bir başkasına ; onu sevmeye, onun tarafından sevilmeye muhtaç olmak.
Muhtaçlık veyahut ihtiyaç bir insanı zayıf gösterir. Hele ki bu ihtiyaç bir başkasını sevmek ve sevilmek ise bu durum bizi daha da aciz gösterir ve bundan kaçınmak isteriz.
Şayet birini sevmek demek, sevmek istemek bir bakıma boyun eğmek, öncelikle kendinden vazgeçmek, acizliğini kabullenmek demektir.
Acizliğini kabullenmek ise insan için zor olandır. Kimi zaman da korkuludur.
