hadi bizler kendimize yalan söylüyoruz, kandırıyoruz kendimizi.
kendine kandıran herkes gibi sevdiklerimizi de.
de
koskoca aşık mahzuni şerif.
kendisini tehdit eden eli kanlı katile bile beni vuracakmış bak ite hele diyerek şarkı yazmış mahzuni şerif.
zevzeğe zevzek; dürzüye dürzü ; başbakana evin ocağın yansın diye şarkı yapmış olan mahzuni şerif bile kandırıyor kendisini.
kendisini ve annesini.
ağlama sızlama anam benim bir gün biter yaralar
diyor büyük aşık. inanıyor buna da.
inandırıyor da.
çünkü çaresizlik.
insanı yalan söyleten doğrunun yetersizliğinden doğan çaresizliktir.
insanı kendisine yalan söyleten ise doğruları yanlışları unutturan çaresizliklerin en büyüğüdür.
'' ağlama sızlama anam benim bir gün biter yaralar''
bitmez!
bazen kendisini kandırmaya bile tenezzül etmeyen insanlara dönüşüyoruz, bir ozanın, bir şairin, bir filmin yalanına tutunuyoruz.
