son beş senede çocukluğumu, saflığımı, insanlığımı gıdım gıdım sömürmüş, en son pazartesi akşamı annemi de benden almış, 3 metre toprak altına koymuş illet. hayır, madem alacaksın, madem içten içe yok edeceksin hayattaki tek dayanağımı, bunca emek bunca çaba bunca umut ne olacak? kime, hangi dağa hangi taşa küfredeyim, bunca hıncı nereye boşaltayım ulan?
ve ne kadar küfretsem hiçbirinin telafisi yok ya, en çok da o koyuyor. delirmek işten değil.
