biziz. allahtan sahil ayağımızın dibinde. kayalık falanda var bol bol. yiyecekleri poşetlere koyar ağızlarını iple bağlar kayalara tuttururduk akıntıya kapılıp gitmesin diye. 1 saat sonra soğurdu çıkartıp yirdik. telefon falanda yoktu yakındaki eş dost ile dumanlaşarak haberleşir uzaktakiler için posta güvercinleri beslerdik evde. zor günlerdi..
