En son ne zaman ağladım hatirlamiyorum fakat bu aksam gecmis surekli zihnime saldiriyor. Yapip ustunu kapatip yuzlesmek istemedigim hatalar, verdigim tavizler, iyi niyetimin defalarca suistimal edilişi, gozumun icine bakarak söylenilen yalanlar...hepsinin de onlar asla öyle şey yapmaz dedigim kisilerin yapmasi. Insana aslinda ailesinden başka kimsesinin olmadigini gösteren onlarca şey. Hep kuru kalabaliktan, samimiyetsizlerden kacmaya calistim ama aslinda hic kacamamisim. En sonunda ben de onlara dönüştüm.
