Bu âyet herhangi bir evde okunduğunda, şeytanlar o evi otuz gün süreyle terk ederler ve hiçbir büyücü (sihirbaz) erkek ve hiçbir (büyücü kadın) kırk gece süreyle o eve giremez.” (Darimî, Fedâilü’l-Kur’ân 14)
Hazreti Ali’nin (Radıyallâhu Anh) de şöyle dediği rivayet edilmiştir: “Nebînin minber üzerinde iken şöyle dediğini duydum: ‘Kim, >Ayetü’l-Kürsi<yi her farz namazın peşinden okursa, cennete girmesine, ölümden başka hiçbir şey mâni olmaz (Ölünce cennete girer). Onu okumaya, ancak sıddîk veya âbid kişiler devam eder. Kim onu, yatağına girdiğinde okursa, Allah o kimseyi kendi canı, komşusu, komşusunun komşusu ve etrafındaki evler hususunda emin kılar.” (Münziri, 2/453)
Sâhabe-i Kir’âm bir gün Kur’ân-ı Kerîm’de hangi ayetin daha faziletli olduğunu müzakere ederlerken, Hazreti Ali (Radıyallâhu Anh) onlara: “Ayetü’l-Kürsî’den haberiniz yok mu?” diye sorduktan sonra sözlerini şöyle sürdürür: “Allah Resûlü, bana şöyle dedi: ‘Ya Ali! Beşeriyetin efendisi Hazreti Âdem (Aleyhisselâm); Arapların efendisi Muhammed’dir. Bunda övünülecek bir durum yok. Sözlerin efendisi Kur’ân, Kur’ân’ın efendisi Bakara Sûresi, Bakara Sûresi’nin efendisi ise ‘Âyete’l-Kürsi’dir.” (Tirmizî, Fedailü’l Kur’an, 2)
Allah Resûlü (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) ashabından bir kişiye: “Sen evlendin mi?” diye sorduktan sonra, ezberinde bazı sûrelerin bulunup bulunmadığını sormuş ve konu en son Âyetü’l-Kürsî’ye gelip şöyle devam etmiştir… “Cenâb-ı Peygamber (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) o kişiye: ‘Senin yanında (Allah o Allah’tır ki kendinden başka hiçbir ilâh yoktur) diye başlayan Âyetü’l-Kürsî yok mudur?’ buyurunca O: ‘Evet, vardır. (Âyetü’l-Kürsî)yi ezbere bilirim!’ deyince Resûlüllah: ‘O, Kur’an’ın dörtte biridir’ buyurmuştur.” (Ali Arslan, 2/219)
Ebû Zerr (Radıyallâhu Anh) ile Peygamber Efendimiz (Sallâllâhı Aleyhi ve Sellem) arasında uzunca bir soru cevap faslı geçmiş Ebû Zerr’in (Radıyallâhu Anh): “Ey Allah’ın Resûlü! Senin üzerine inen ayetlerin hangisi daha üstündür?” sualini yöneltmesi üzerine Peygamber Efendimiz (Sallâllâhı Aleyhi ve Sellem): “Âyetü’l-Kürsî (Allah o Allah’tır ki ondan başka mabud yok) diye başlayan âyet” şeklinde cevap vermiş ve Âyetü’l-Kürsî’nin fazîletini öylece beyân buyurmuştur. (Ali Arslan, 2/219)
