Gibi aslında iki uzay lokasyonu arasındaki uzaklığı hesaplayan basit bir formülden kanıtı yapılabilen bir maddedir. Biraz basit fizik ve matematik bilgisiyle kanıtları gözlemlenebilir
(Not: Kanıtın bir yerinden sonra işin içine kuantum fonksiyonları falan giriyor oraya kadar da değil tabii.)
Sonuçta bu formülü aça aça ve içine bir şeyler ekleye ekleye, iki uzay lokasyonunun arasında bir açısal momentum sıkıntısı (eğer bunlar birbiri etrafında dönüyorsa), eğer dönmüyorsa da, aradaki kütle çekim'in aslında sanıldığından farklı çıkması gibi sonuçlara ulaşılabilir.
Λ şekli, karanlık madde matematiğinde çok kullanılır. Bir uzay zaman fonksiyonu sabitidir. Lokasyona göre değişiklik gösterip göstermediğini ben de hatırlamıyorum. Fakat metrik tensöre çevirildiğinde yukarıdaki işlem, formüle bir de bu katılır.
Karanlık madde hiç bir şekilde görülemez, dokunulamaz, hiç bir şey yapılamaz. Sadece yerçekimsel etkisi vardır. Varlığının kanıtı galaksinin merkezinden uzaklığımızla onun etrafında dönme hızımızın sağlaması yapılırken fark edilmiştir. Bir bakmışlar ki bizim dönmemiz değil çoktan yörüngeden çıkıp gitmemiz gerekmektedir. Adamlar da demiş e biz çıkıp gitmiyoruz o zaman muhtemelen bizim göremediğimiz başka bir şey var bu arada
Çok da mantıklıdır, çünkü kara madde yerçekimsel etki yapar.
Lakin olay tıpkı Einstein'in kuramlarının kuantumda işlevsiz kalması veya kuantum'un klasik mekaniğe uymaması gibi, sadece bizim çok önceden yaptığımız bir formül hatası olabilir. Normal boyutlarda işe yarayan şeyler her zaman galaktik boyutlarda işe yaramak zorunda değildir. Belki sıkıntı budur?
Fakat karanlık madde bu soruna çözüm getiren en iyi açıklamadır günümüzde.
