herkes haklı olduğunda her şey yitirilmiştir, her şey mubah ve mümkün olur, bu en trajik andır, bizim ânımız budur. biz, iyi niyetli insanların ortasındayız, onlar davaları için kendilerini feda etmeyi kabul ederek öleceklerdir, onların davasının çoğu durumda bir yanlış anlama olduğunun farkındayız, ama bunu onlara anlatmak bir işe yaramaz, bize inanmayı reddedeceklerdir, üstelik yaşama nedenleri buna sıkışıp kaldığından büyük bir kararlılıkla reddedeceklerdir. ideal neredeyse her zaman muğlaklıklardan ibaret bir dokudur ve eğer karşıt-anlamın kökünü kazırsak, çoğu insanı anlamsızlığa mahkûm ederiz, hakikat asla onlara göre değildir."
(kaos'un kutsal kitabı, albert caraco, 1982)
