islam dininin kuralları açıktır, herkes bunları bilerek biat eder. ben bu dini kabul ediyorum fakat şu madde hoşuma gitmedi demek cahilliktir.
evlatlık konusunda dinde açık hükümler vardır, inananlar bunu bu şekliyle kabullenmişlerdir. inananlar diyorum çünkü bunların sebepleri inanmayan ya da ianacı sağlam olmayanlara biraz tuhaf gelebilir. dinin ilk gereği olan allah'a iman, kayıtsız şartsız bir imandır, herşeyi allah'tan beklemek, başa gelen iyilik ve kötülüğün de allah'tan geldiğine inanmaktır. iyiliğe şükretmek, şerre sabretmek gerekir. çünkü allah şüphesiz herşeyi bilendir, kime neyi nasip edeceğinin farkında olandır.
eğer allah size çocuk nasip etmediyse, yani çeşitli nedenlerle çocuğunuz olmuyorsa bu allah'tandır. bu durumda şükür ve sabır lazımdır. inanlar için imtihan olan bu hayatta başımıza gelen bir çok felaket , kötülük bizi sınamak içindir. allah eğer bize bir evlzt vermedi ise demek ki bir evladımız olmadan yaşamayı nasip etmiş bize. hayır ben ille de evlatlık alacağım, onun babası/annesi olacağım, o da bana anne/baba diyecek, bumutluluğu allah razı olmasa dahi ben yaşayacağım diye diretmek küfürdür. allah'a karşı gelmektir.
evlat sahibi olanlar yine de evlat edinmek istiyorlarsa bu da allah'ın onlara nasip ettiğiyle yetinmedikleri anlamına gelir ki bu da küfürdür.
bunun yanı sıra islam dininin olmazsa olmazı fakirlere, yetimlere yardımdır. yani bir çocuğu kendi nesebinizealmadan da onun her ihtiyacını görebilir, hayatı boyunca ona destek olabilirsiniz. hatta mirasınızdan pay bırakamasanız bile sağlığınızda onun hayatını idame ettirecek kadar yatırm yapabilirsiniz onun adına. bu da siz öldükten sonra onun aç açıkta kalmasını önleyecektir.
evladı olup , üzerine evlatlk almak, hak olan miras konusunda da problemlere yol açar. hakkı olmayan ortak olur, hakkı olan mağdur olur bu konuda. sonuçta miras dediğimiz şey haktır, ve bu hak kanla geçer. bunun yanında başka kişilere yardım etmek , para bırakmak isteyen sağlığında bu işleri halledebilir.
evlatlıkların öz evlat statüsüne taşınmasının , öz evlatlarca ya da miras hakedenlerce sakıncası vardır. düşünün tek çocuksunuz, bütün miras size kalacak. fakat günün birinde eve gelen bir yabancı diyor ki bu mirasın yarısı benim, artık ben de hak sahibiyim... ne hissedersiniz? ha! herşey para mı miras mı demeyin, bugun adliye koridorlarına bakıldığı vakit 10 davadan en az 7si kardeşlerin, mirasçıların hak kavgaları yüzünden açılmaktadır.
evladı olmayanlar ise sabretmelidir, dua etmelidir. ille de çocuklara yardım etmek istiyorlarsa bu gün bir çok kurum var bukonuda hizmet veren, gözetiminiz altında, orda yaşayan çocuk/çocuklarla maddi manevi ilgilenebilirsiniz. mirasınızı onlara vakfedebilirsiniz.
