her iki tarafı memnun eden karşılaşma olmuştur. bjk zaten önce yenilmeyeyim stratejisi ile tüm maçlara tek forvetle çıkıyor. trabzonspor büyükler içerisinde tüm maçlarda çift forvet oynayan tek takım. ancak bu değirmenin çarkı sağ ve sol kanattan adamları eksiltip top getiren ibrahima yattara ile daha çok işliyor.
bjk de ise filip holosko yattara kadar takımı adına sorumluluk sahibi değil. *
iki tomas tan biri olan zapo defansta akıllı müdahele yapıyor, hava toplarında oldukça etkili ancak istikrarlı olması bence daha önemli. sivok ise daha çok defansif önlibero gibi, sağlam ve savaşan defans değil. aydın karabulut ve mert nobre bjk maçında en korktuğum iki oyuncuydu. biri sahada yoktu, diğerinin sadece oyundan çıkarılırken anons edildi. trabzonspor seyircisi bildiğimiz arabesk besteleri ve çekirdekçi tayfasına hemen hemen her yapılan müdahelelere alkış tutan ingiliz seyircisi ünvanını eklemiş. ersun yanal maça başlarken çift forvet gibi gözüküp defansif anlayışla garantici kimliğine bürünmüş. gustavo ve serkan çok koşuyor ancak bu yüzden final paslarında beceriksiz davranıyorlar. hüseyin çimşir ve rigobert song üç maçtır neredeyse hatasız oynuyorlar. hrvoje cale zevksiz maçın bana göre en iyi oyuncusuydu. abdullah ercan dan bu yana gelen en iyi solbek gibi geldi bana. umut bulut ve gokhan unal henuz hazır olmayan bırbırını tamamlayamayan bir goruntu verıyorlar. uyumlu olurlarsa bu sene zırve yarışı yapabılırız. selçuk ınan daha çok defansıf oynamaktan vazgeçmeli. gustavo, huseyın, serkan zaten defansıf oyuncular, sende defansıf oynarsan ne anladım ben çift forvetle ovunmekten?
maç futbol adına birşey bırakmadı hafızamda. ancak maçın 61 inci dakikasında geleneksel trabzonspor seyircisinin show unu oyundan çıkıyorum beni alkışlıyorlar şeklinde taraftara alkışla karşılık veren serkan balcı nın gözlerinden öpüyorum. iyi ki vardın.
