Çocukluktan kalma bir erkek arkadaşım.uzun bir aradan sonra bu bayram görüştük.annemden de onla ilgili şeyler duyuyorum.paniatak olmuş.okudugu şehirde yalnızmış,arkadaşı yokmuş,haline acıyorum nerdeyse.
Karşıma gelince o nasıl bir duruşsa çocukluğuma dönüyorum heralde çünkü eskiden de bana kendimi kötü yetersiz hissettirirdi.onla görüştükten sonra kendime acımaya başlıyorum resmen. Ben böyle birşey görmedim.çözemedim ya.
