sözlüğün görece yeni, az yazan, az tanınan bir yazarı ve bu tarz zirvelere oldukça yabancı birisi olarak biraz tereddütle katıldığım buluşma oldu. izlenimlerimi geniş geniş yazacağım, arz ederim:
öncelikle mekanın karşısında bulunacağı belirtilen çaylakgeldimçaylakgidicem adlı muhterem hanımefendi, "benim ne işim olur korkuluk gibi tunalı'nın ortasında" demiş olacak ki, vaad edildiği yerde değildi. akşam karanlığında daha az gören gözlerimi o tarafa doğru çevirdiğimde, iri yarı çam yarması, göbekli birisini gördüm, çaylak sen misin diye hamle edecektim ki burma bıyıkları dikkatimi çekti. yok dedim, hanımefendiden için böyle bıyıkları var diye söz edilmediydi. hem mekan karşıda görünüyor zaten, içeriye attım kendimi. bu arada kapıda sözlükten olduğu her hallerinden belli 3-4 kişiyi es geçtim. gençler yolunu bulamayanları toplasınlar, kendimi karşılatmış olmayayım dedim. dedim ama benim için içeride başka karşılama varmış, nereden bilebilirdim ki?
içeride deli garson olayı patlak verdiğinde, masamdaki arkadaşlara "sözlükten biri de bizi mi kekliyorlar?" dememe rağmen "hayın uludağ işbirlikçileri" renk vermediler. zokayı yuttuğumda, sağımda solumda oturan hanım arkadaşların rahatsızlıkları artınca "sosyal sorumluluk" alarak deli garsonu dışarıya davet ettim. bir iki ısrardan sonra kıyafet değişip, yakasında saipsiz yazan kıyafetiyle içeri girdi. beni, uludağ sözlük yazarlarına "gecenin sazanı" olarak takdim etti, ancak bana söz vermedi. aklımdan geçenleri şuracığa yazacağım: herif iyi rol yapıyor ama tırsak çıktı!
sonrasında yemekler yenildi, hacettepespor'un attığı gollere sevinildi, muhabbet koyulaştı. tabi benim gibi yalnızlık tutkunu birisi için hiç tanımadığı kırk kişiyle irtibat sağlamak zor ve tehlikeli bir işti, bir ara bu gece kısa devre yapmazsam bir daha yapmam dedim. allah'tan arkadaşlar gerçekten sıcakkanlı, sevecen insanlar. bir ara masalara "misafir kabul eder misiniz?" diyerek tek tek ziyaretlerde bulundum. muhabbet imkanım olmasa bile en azından tek tek tanışmak istedim. arada "bu ihtiyar ruhlu bunak niye geldi ki?" diyenler oldu sanırım, o masalardan tez tüydüm.
gece sohbetin en koyulaştığı sıralarda, mevburiyet gereği, aralarından ayrılmak zorunda kaldım. geldiğimde ilk ve son zirve katılımım olur diyordum ancak tadı damağımda kaldı. "akıllı garsonları olan yerde" organize edilmek ve vaktimin müsait olması koşuluyla her zirveye seve seve katılırım gibime geliyor.
