allah'ın zamandan, mekandan ve cisimden münezzeh olduğu iddiaları araplar felsefeye kafa yormaya başladığı zaman ortaya atıldı.
gökte duran, zamana tabi hareket eden, yüzü, eli olan bir tanrı fikri kuran'ın yazıldığı döneminin araplarına yabancı değildi, kaygılandırmıyordu. zira bu fikrin sakıncalarını anlayacak bilgi ve anlayış seviyesinde değildiler. dolayısıyla kuran'daki allah aynen böyle tarif edildi.
bu meselelere sonradan uyandılar ve "münezzeh" yalanlarını uydurdular. sorun şu ki bir önceki paragrafta anlattığım sebeplerden dolayı kuran okunduğunda görülen manzara bambaşka.
