Gayet organize ve soğukkanlı bir şekilde ilk golü atan galatasarayımızın, yediği gol sonrası sanki takıma onca yıldız boşuna alınmış gibi eski alışkanlığına dönüp şuursuzca saldırma moduna geçtiği maçtır. oyun disiplininden kopmalar, kimin hangi mevkide oynadığının anlaşılmadığı bir sistem, sahada büyük bir telaş, sağlı sollu hedefsiz ortalar ve bireysel zorlamalar...ayrıca yan toptan gol yiyen galatasarayın kullandığı onlarca faul ve kornerden gelen ortalarda tehlike oluşturamaması da nasıl izah edilir ? merak ediyorum. nonda nın her zamanki gibi iyi oynadığı, ümit karan ve oyuna sonradan giren mehmet topaldaki düşüşün korkuttuğu, aydın ve baros un ise gelecek için ümit verdikleri maçtır.
