şu an gözyaşlarıyla yaşadığım olay. her ne kadar öncesi, bir haftalık bir sürece yayılıyor olsa da, doktorun odasında biyopsi sonucunu almam,
- iyi de peki doktor bey, bunun malign olup olmadığını nasıl anlıyoruz ki, belki de iyi huyludur...
+ben zaten kolonoskopi raporunda, muhtemel tanılar içinde ''kolon ca.'' * diye yazdım, ki lezyonların malign görünümlü olduğudu aşikardı... demesiynen, o an bir baş dönmesi, bir sendeleme, bir gülme duygusunun gelmesi. amerikan kovboy filmlerinden kaçmış gibi görünen genel cerrahi uzmanı abi'nin,
- isterseniz 5 dakika oturun bir soluklanın... demesiyle, hastaneden kendimi atmamın bir olması...
o gün de niyetli değildim, her ne kadar bilsem de, bu sonuca varacağımı, yine de, bir umut demişti içimdeki ses... çıktığım gibi, yukarı doğuru dönmemle (bursalı olanlar bilirler, anatolia oteli'in altı, doruk tıp merkezi), sigaramı da yaktım, allah'ın bildiğini kuldan saklamak ne ayak...
neyse, o arada, birde olayı annenize aksettirmeme olayı da var... kolonoskopi sonunda, zaten korku dolu anlar yaşamış, bir de diyabet hastası, iki tane de iğne yemiş, sapsarı suratının vermiş olduğu endişeyle, eve götürüp, ardından da, bir hafta bağırsak ve mide problemi dolayısıyla yatmış olduğu bursa devlet hastanesi'ne sonuçlarını götürmem ve en kısa zamanda, annemin ameliyata alınacak olması...
bir de,
- yok be anne, ne kitlesi, iç hemoroid olmuşsun işte; kimisinin çekum da olurmuş, senin de rektum una yakın bir yerde olmuş işte... hemen ameliyatla orasını alıverecekler...
hele bir de, o gün, kardeşimle kavga etmemiz, annemin sigar içtiğimi öğrenmesi, telefonda bu konu hakkında konuşurken karşılıklı ağlamamız; ki o an için aslında en dirençli ve de en çok moral aşılayacak olan bir kişi olan bendenizin anneyi üzmüş bir birey olarak, kafasını mengenelere sıkıştırması...
allah vere de, ameliyattan bir çıksa, ameliyattan çıkınca doktor kalkıp da, bana ''metastaz'' denen boku demese... bir de öyle bir darbe vurmasa...
yoksa, genel cerrahi yoğun bakımlarında zamanında sabahlayıp da, dedenin altının değiştirilmesi için, altına bez alıp da kahrolan ben, bir de onkoloji köşelerinde bu sefer, farklı pozisyonlarda bulunmak istemiyorum; ki allah olanına da sabır versin...
