basketbol topunun 7.kattan arabaların üzerine düşerkenki an.
--spoiler--
üniversite yıllarında kirada oturduğumuz ev 7 katlı çift daireli bir apartmanın teras katındaki birleştirilmiş olan 2 daireydi. oldukça büyüktü. önce ve arkada 2 tane kocaman balkonu vardı. ön balkonda zamanımızı geçirir; yer, içer, söyler, güler, oynardık. evet oynardık. basketbol topuyla futbol oynardık. yine oyunlarımızdan birinde -bu arada ev ön caddedeydi ve yol boyunca arabalar sıralı olurdu-, basketbol topu duvardan sekti, buraya kadar her şey normal hızındaydı, boşluğa doğru yöneldi, ardından izlemeye başladık, buralar oldukça yavaş bir seyirde seyretti, süzüldü, süzüldü artık arabalara oldukça yaklaşmıştı ve zaman durdu. o an zaman durdu. sonra topun yere çarptığında çıkardığı o muhteşem ses. ardından rahat bir nefes alma ve arkadaşlarla gözgöze geldiğimizde kopan kahkaha fırtınası.
--spoiler--
