istediğim bölümü okuyabilmek için 2 bölüm terk ettim. Tabi komşu teyzelere sorsak vah vah! Çekiyorlar halime, ben de olur mu tombişler tüm bunlar ileride ah ah! Dememek için deyip gülüyorum. Bu süreçte beni yoran tek şey açıklama yapmak oldu; amcama, halama, dayıma, teyzeme, komşu kızına, arkadaşlarıma, kuzenlerime,arkadaşlarımın arkadaşlarına, düğünlerdeki teyzelere, bakkala, annemin arkadaşlarına, ablamın eşinin amcasının kızına ve son olarak kapıcı Veysel'e, şaka, yani kısacası hayatıma giren, hayatımda hiç yeri olmayan bu kim ya! dediğim insanlara dahi açıklama yapma mecburiyeti beni çok bunaltmıştı. Onun haricinde risk alabilmek ve bunu başardığımı görmek her şeye değerdi. Haydi O zaman eller havaya, hayat sevince güzel, sevince tatlı günler, bir kuşu kelebeği bir taşı sevin yeter dındındın...
