Okuduğum liseye yetimhaneden öğrenciler gelirdi. Bir çoğu ile de arkadaştım, birlikte gezer tozar, kavgalara giderdik. Okulda o dönemler kavga, dövüş ve çevre konusunda taşaklı oluşumdan ve Yaşça kendilerinden büyük olmam nedeniyle ise bana fazlaca saygı duyarlardı. Ben de çok severdim o çocukları.
Yıllar yılları kovaladı. Devlet bunları adliyede falan memur yaptı hep. Sonra teker teker evlendi bu çocuklar. 1-2 tanesi aldatıldı, terkedildi. O orospular bunlara her türlü şerefsizliği yaparken bu çocuklar o evlilikler bitmesin diye ellerinden gelen her şeyi yaptılar. O kızların ana babasına hizmet ettiler, o kızlar ne istediyse aldılar. Düğünlerini anne/baba desteği olmadan yaptılar ama sonuç olarak ihanet, aldatılma, terkedilme gibi şeylerle karşılaştılar.
Aralarında mutlu evlilik yapanları da var tabi. Ama o mutlu evliliğin sırrı da yetimhanede büyüyen çocukların evliliklerine olan sadakati. Yani yetimhanede büyüyen çocuklar örnek bir aile babasıdır, buna anlattığım o çocuklar vesilesiyle çokça şahit oldum.
