toplumun bize dayattığı düzende, erkek güçlü olmak zorundadır. dertlerini içine atar, kimseyle paylaşmaz. duyguları paylaşmak kadına biçilmiş roldür. erkek ise hasar alamaz. süpermanler falan da bu yüzden çıkıyor ya zaten. yenilmez, ölümsüz kahramanlar.
erkeğin duygularını paylaşması, toplum tarafından bir kusur olarak algılanıp, "sakat" bir durumken, özünde sağlıklı bir durumdur. aksi durumda sakatlık doğuyor oysa. senelerce içine atmış, omuzları yükten çöktü çökücek erkekler, içlerinde biriktirdiklerinin etkisiyle derin bir buhran yaşıyor, bir çok şeyden yabancılaşır oluyorlar. ne ailelerine, ne kendilerine, ne de en ufak bir hobiye vakit ayırmıyor, bitkisel hayattaymışçasına yaşayıp gidiyorlar. şunu da unutmayalım ki, bir erkeğin intihara eğilimi bir kadına oranla dört kat fazladır. bunun duygularını paylaşmamakla alakası olmadığını söylemeyin bana lütfen.
insan paylaşacak, sorunlarını çözmeye çalışacak. içine at at, nereye kadar. sonra al sana sorunlu baba, sorunlu evlat.
