Nerde o eski bayramlar diye geçmişe duyulan özlemin bir ifadesi, genellikle çocukluk dönemi kastediliyor olsa gerek. Belki eskiden elinden kaçan bir şey veya gelmesini beklediğin bir beklenti yoktu, bir nevi cennetteydik, sadece anda yaşıyorduk, zaman kavramı beynimizde tam oturmadığı için anın duygularıyla yaşıyorduk.
işin garip tarafı, türkçede zekanın eş anlamlısının anlak olması, an ile ilgili bir şey olmalı yani algılama yeteneği olarak kabul edebiliriz. Hayvanlar gibi onların acıları vardır ama dertlerinin olduğunu sanmıyorum. Bir şairin dediği gibi, yemeğini yiyen inek mutludur. Bizler ise geçmiş ile gelecek arasına sıkışıp dertleniyoruz, efkarlanıyoruz.
Eskisi gibi olamamak benim için dert değil de olması gerektiği gibi olamamak daha insani bir problemmiş gibi geliyor bana
