iş dolayısıyla yaklaşık 4 aydır Gaziantep'teyim. Yaşadığım bölge popülasyon bakımından genelde Suriyelilerin yaşadığı bir bölge. Haliyle etrafımda tonla Suriyeli çocuk var. Bu çocuklar teknolojinin getirdiği yozlaşmış kültürle daha karşılaşmamışlar. Hayatı sokaklarda yaşayarak öğreniyorlar. O kadar teknolojinin içine gömülmüşüz ki küçük şeylerden bu kadar büyük mutluluklar çıkaran çocukları görünce nutkum tutuluyor. Her bir çocuğa gidip sarılmak mutluluğunu paylaşmak istiyorum ama işte nihayetinde ev denen dört duvar arasına tekrar dönüyorum.
