ilber ortaylı ve celal şengör okumak, bir alanın en klişe en sıradan, en statükocu, en bilindik taraflarını okumaktır. ilber ortaylı malumatfuruştur ve hiçbir özgün bir tarih tezi ileri sürmemiştir. Akademik oryantalizmin ortadoğu ve türkiye hakkında ileri sürdüğü her şeye katılır ve bunu aktarır. Birikim başka birikimden zuhur eden yorum başka bir şey. Bunun en ideal misali cemil meriç: devasa bir birikim ve harikulade estetik bir yorumlama. Katıl veya katılma. Şengör'ün ismini bile zikretmekten hicap duyuyorum. Avrupa bilimler akademisinin kapıkulu. O yüzden de orada ödüllendirilmiş. Açıkça avrupalıyım diyen kozmopolit bir popper statükocusu. Şengör ateist değildir, o popper'e inanır. Popper'e inanmak avrupa'da meşru bir kimlik demektir. Ama aynı zamanda ideolojik bir oryantalist olmayı gerektirir. Osmanlıya küfür, islama safsata. Ama hristiyanlık? O oyle değil o vicdani bir öğreti. Niye? Avrupa Hristiyan cünkü, götü yemez ona laf etmeye. Kaynak için bkz. (Zümrütname, ve bir toplum nasıl intihar eder).
Peki bunlar bir erkeğin sevgili yapmasını sağlamaya yarar mı? Kesinlikle yarar. Örneğin Birine ben ilber ortaylı okuyorum demek iki nedenden ötürü ilgi çekici olmalıdır. 1- ilber ortaylı hakkında eleştirel olacak kadar okumayan biridir, demek ki ortak paydanız var. 2- ilber ortaylı bile okumamıştır, sen okuyorsun diye alaka gösterir. O yüzden söylediklerine katılıyorum. Bunca "sıradışı" özelliğine rağmen sevgilinin olmaması talihsizlik.
