zaman zaman 'yuh artık bi yere kadar' dedirtiyor... uykusuz'un son sayısında dördüncüsü bulunan bir destan söz konusu son haftalarda. bakalım nereye kadar gidicek. haftaya da devam ediyormuş. lakin her şeye rağmen ilham da vermiyor değil. bu mısraları aşık memo'ya ithaf ediyorum:
fikim olmuş bamya gibi yazarken
sözlük emdi enerjimi erkenden
sallar isem dönüşür bir barrağa
doldururum birayı arjantin bardağa
sonrasında ver elini beyoğlu
bara koşar damcık için er oğlu
kızlar beni bekler ve domalır hemen
gitmem gerek eve derim erkenden
aşık vakur yine dönüş yolunda
fik fik yalan barrak bekler donunda...
