hiç unutamicagim bir ani. o zamanlar sınıfın sağında sondan bir öndeki sırada oturuyorduk. ders çok sıkıcıydı, dersin işleyişini bozmamak için sıra arkadaşımla yazısıyorduk, kağıda bir o birşey yazıyordu bir ben. sonra yakalandık cok da atarli bir hocaydi(orduluydu ondan mi acep :d) zindiklar diye başlayıp sayıp sovmeye başladı. sonra sınıftan çıkardı ikimizi. örnek öğrenciligime kötü bir damga oldu bu. bu adamın eşi de edebiyatciydi kitap çıkardı, ordan oraya koşuyor filan
bir de metin hoca vardı. diksiyonu aşırı düzgün bir adam. bir de yakışıklı değil ama karizmatik bir adam. diksiyonuna odaklanmaktan söylediklerine odaklanamiyordum. gören de adamı pür dikkat dinliyorum sanırdı. Ses önemli
