arkadaş açısından ikisi de değil-istisnalar hariç onlar da ne lisedeyken bulunduğum dönemdi ne de üniversiteyden bulunduğum bölümdü-, ortam ve canının sıkılmaması bakımından -lisedeyken top oynamak, spor yapmak, bilgisayar kurcalamak, müzik aleti çalmaya çalışmak, resim yapmak vb. normal, okul içinde dolaşsan konuşacak insan bulabiliyorsun- lise diyorum. geneli için teknolojinin asosyal yapması tüm yaş grubunu etkilese de özellikle yeni nesil insanlarda ne doğru dürüst birbiriyle konuşuyorlar ne de karşısındakini dinliyorlar ve biraz da olsun konuşuyorlar. ondan sonra uzun süreliyi bırakın kısa süreli bile arkadaş olmuyorlar. tabi buna kişilerdeki iletişim kurma becerisinin olması, bulunduğu ortama adaptasyon sağlayabilmesi, bulunduğu ortamdaki insanların kişilikleri, davranışları vb. faktörler de etkili -mesela tuhaf,karşısındakini dinlemeyip konuştuğundan sıkılan ve kişiyi yok etme düşüncelerini dahi düşünebilen, birbirine kutuplu, birbirleriyle önceden tanıyıp da sonradan sıkılanların bulunduğu vb. ortamlarda bulunduysanız arkadaş olmaması normal- ama günümüzde teknoloji bunun önüne geçmiş gibi gözüküyor. bu gidişle Nikola Tesla'nın güvercinlerle obsesif kompülsif bozukluk hastalığını yaşaması gibi insanlar da çeşitli ruhsal hastalık yaşacaklar ilerideki zamanlarda. en iyisi iletişim sağlayacak aktiviteler bulun ve böylece ülkemizde çalışan doktor sayısı az olduğu için iş yükünü artırmayalım fazla ilgilenemiyorlar ondan sonra.
