iki dil ile büyümeyenlerin anlamasi zor olabilir fakat anlatmaya calisayim:
Almanca yeni nesil almancilarin ana dili olmus artik. Türkce kelime dagarciklari cok kisitli. Basit cümleler kullanmakta zorluk cekmeseler de, bir cok seyi sadece türkce konusarak anlatmakta zorluk cekiyorlar. Bunun sebebi ise Türkceyi sadece evde ögrenmeleri. Okulda isde disarida sadece almanca konusan insandan daha fazlasi da beklenemez. Ha bazilari vardir, kitap okuyarak vs kelime dagarciklarini gelistirirler ama yinede is konusmaya gelince zorlanirlar. Kenimden örnek vermek gerekirse bu cümleleri konusarak hayatta kuramazdim.
Sonuc olarak karsindaki insan da almanca konusabiliyorsa, kolayina gelen sekilde konusuyorsun o insanla. Ki bu bilincli bir sekilde verilen bir karar da degil. Kimse ben otobüsde almanca konusayim da havam olsun diye düsünmüyor. Aliskanliktan konusuluyor. Ki inanin ayni kisiler bas basa iken de almanca konusuyordur birbiri ile.
Isi milliyetcilige dökmeye de hic gerek yok. Türkiye kadar olmasa da almanya da bizim memleketimiz. Almanca konustugumuz icin kendimizi özümüzden uzaklasmis hissetmiyoruz, cünkü almanca bizim icin „yabanci“ bir dil degil. Siz de bunu artik kabullenin.
