bu aralar yaptığım şey.
pazar gününden beri kapıyı açıp çıkmadım be sözlük.
bu pazar yine çıkarım, sevgilimle geçirebildiğim az vakti bize zehir etmemek için "iyi" olurum. sonra kaldığım yerden bu dünyaya katlanmaya çalışmaya, depresyona devam. devam ağlamaya.
evden çıkmaya değer ne var. adaletin olmadığı sistem mi? iki yüzlü insanlar mı? onlara benzeme ihtimalleri mi?
evim, bana ait olan, istemediğimin olmadığı yer; güvenli.
kelime, korkmuş, yılmış insan; anormal... iyileşecek. eminim.
