yaradanın yarattıklarını çirkin, güzel, en güzel hiper falan diye ayırmak bir kere bir kul olarak bize düşmez. şüphesiz ki tüm yarattıklarında kendinden bir parça bir ilim olduğundan ağacıda, otuda, insanıda kediyide, taşı toprağıda aynı derece ayırt etmeden sevmek gerekir. ancak daha çok hürmet edilen olabilir ama daha güzeli olmamalıdır.
