Metroda kitap okurken bir yaşlıya yer vermek için kalkmıştım ve o anda orta yaşlı bir çift boş olan koltuğu göstererek “kızım sen kitap okuyorsun oraya geç de otur” demesiydi. Yüzümü gülümsetmişti bütün gün. Ve de Küçücük bir bebeğin sana gülümsemesi. Hayatın monotonluğunda kendimi kaybettiğimi hissettiğim zamanlar, umudumu kaybettiğim zamanlarda hep bir bebek arayışına giriyorum zira masumlukta gözümde zirvedelerdir.
