sürekli çıkı çıkı eden bir tahta kurdu gibi, ne iş yaparsak yapalım içeride bir yerde sürekli yontan törpü gibi, hiç geçmeyen bir kulak çınlaması gibi... nerede olduğunu gösteremem özlemin ama varlığına yemin ederim.
şuracıktasın, arıyorum. konuşamıyoruz. taa oradasın dokunamıyorum. sözcükler başka her şeyi anlatıyor gibi, burada bizi açıklayamıyor gibi.
arasam açarsın, seni özledim dersin. ben de derim yalan yok. ama özlem kıtır kıtır kesmeye devam eder.
