Özellikle antik çağda yaşamış bilginlerin inançlılığı düşünüldüğünde yanlış olan önermedir. insanların algıları, zeka düzeylerinin artışıyla değil, binlerce yıllık uygarlığın birikimiyle şekilleniyor. Yoksa dersleriyle az çok ilgili bir lise öğrencisinin fizik bilgisinin Newton'dan daha fazla olması, onunla aynı zekada olduğunu göstermiyor. Burdan yola çıkarsak bir dinsiz neden dinsizdir? Çünkü tarih okumuşsa görmüştür, ilahi olsun ilahi olmayanı olsun bütün dinler ya belli bir coğrafyada siyasi bütünlüğünün sağlanışı aşamasında ya da hakim siyasi otoritenin dağılışı esnasında gelmişlerdir dünyaya. Yani iktidar ihtirasında olanların, rakiplerini alt etmekte gereksindikleri kitle desteğini onlara sağlayan bir tür ideoloji olagelmiştir din. Sonra gerçekliği kanıtlanmış bir evrim olgusu var, yalnızca yirmilik dişlerimizin işlevsiz hale gelişi bunu tanıtlamaya yeter. Kuraklıkta, boyları kısalan ağaçlara eğilemeyen daha uzun boylu zürefaların ölmesi, yine bizim, bizden daha iri(yaklaşık iki buçuk metre boyundaydılar) ama daha aptal olan bir başka insan ırkını yok etmemiz hep evrimin ve doğal seçkinin tanıtlarıdır.
insan inanma ihtiyacında mıdır? Kişisel olarak evet; ahiret inancına sahip olup ölümden korkmamayı, yalnızlık hissettiğimde dua etmeyi ben de isterdim. Ama kafam almıyor şuncacık bilgiden sonra dine inanmayı. Dindar Aristo'dan daha zeki olmadığım muhakkak; ama onun zamanında arkeoloji denen bilim henüz ortaya çıkmamıştı.
