devasa şeylerin ne kadar uzak da olsa yakındaymış gibi büyük görünmesinde saklı durumdur*. elini uzattığın an aradaki mesafenin büyüklüğünü görerek heyecanını yitirdiğin, ve bu nedenle mutlulukla arana bir mesafenin daha girdiği gerçektir. uzanmak hiçbir zaman ulaşmanın çözümü olmayacak, aksine seni ondan daha da uzaklaştıracak hayalkırıklıklarının yelkeni olacaktır. tüm yapmak gereken ise, alıp başını yola koyulmak, acele etmeden ilerlemek mutluluğu düşünmeden... her güzel şey gibi mutluluk da umulmadık anda elini uzatacaktır sana...
