yakmak yıkmak yerine fonksiyon kazandırmaktır, çağından ileri bir harekettir.
mimaride yüzyılın restorasyon hareketi olan yapıya fonksiyon kazandırmanın ilk örneklerindendir. örneğin ayasofya'yı kilise yapmak. başlıkta bundan hareketle gidiyor, şöyle bir durum var, fethin son günlerinde ve fetihten sonraki günlerde, çoğu rum ve hristiyan istanbul'dan kaçma yöntemini seçmiştir. osmanlılarda ise şehir fethedilmeden önce evler bile satın alınmaya başlanmıştır. şehirde kimlerin yaşayacağına karar verilmeye başlanmıştır bile. zaten o kişilerin dışında tarihi yarımada dediğimiz bölgeye gerçek istanbula girmek de anca izinle olabiliyormuş o dönemlerde. nitekim istanbulda yaşamasına karar verilen insanların büyük çoğunluğu müslüman olunca, ayasofyayı kilise olarak kullanabilecek insan zor bulunur. dolayısıyla ayasofya kilise olarak bırakılsaydı işlevsiz kalıcaktı, doğal sonucu olarak yok edilecekti, oysa basit bir hareketle çinilerin üstü kapatıldı, minareler dikildi, haçlar kesilip yerine hilal kondu, "o" ların içi karalandı yani, bir bıyık bir sakal çizildi yapıya cami edildi, günümüze kadar ulaştı...
osmanlı'ya bu geleneğinden dolayı barbar demek mantıksız ki, sırf müslüman yapısı diye köprülerin yıkıldığı çağda yaşıyoruz, o çağda bu hareket büyük...