Daha sonra da yapamadım işte. bir süre mücadele ettim kendimle, ağladım sızladım, galiba halisünasyonlar da gördüm ama olmadı. Korkaklığıma kızdım hep. Bu sela sesleri senin sela seslerin olmalıydı dedim kendi kendime. Insan az biraz bile yaşadığını hissettiğinde vazgeçiyormuş ölmekten.. tamamı mavra..yaşamakta neyin nesi.. nefesim tükendi benim.. yapamadım kıyamadım kendime, canıma
