Akif in mütevekkil şiirini okumamış kişinin beyanıdır.
“KADERMiŞ” Öyle mi? Haşa, Bu Söz Değil Doğru;
Belanı istedin, Allah da Verdi... Doğrusu Bu.
“Çalış” Dedikçe Şeriat, Çalışmadın, Durdun,
Onun Hesabına Bir Çok HURAFE UYDURDUN!
Sonunda Bir de “TEVEKKÜL” Sokuşturup Araya,
Zavallı DiNi ÇEViRDiN Onunla MASKARAYA!
Bırak Çalışmayı, Emret Oturduğun Yerden,
Yorulma, Öyle ya, Mevla Ecir-i Hâsır iken!
Yazıp Sabahleyin Evden Çıkarken işlerini;
Birer Birer Oku Tekmil Edince Defterini;
Bütün O iŞLERi RABBiM GÖRÜR, VAZiFESiDiR...
Yükün Hafifledi... Sen Şimdi Doğru Kahveye Gir!
Çoluk Çocuk Sürünürmüş Sonunda Aç Kalarak...
Hüda Vekil-i Umurun Değil Mi? Keyfine Bak!
Onun Hazine-i in’amı Kendi Veznendir!
Havale Et Ne Kadara Masrafın Olursa... Verir!
Silahı Kullanan Allah, Hududu Bekleyen O;
Levazımın Bitivermiş, Değl Mi? Ekleyen O!
Çekip Kumandası Altına Ordu Ordu Melek,
Senin Hesabına Küffarı Hak-Sar Edecek!
Başın Sıkıldı Mı, Kafi Senin O Nazlı Sesin:
“Yetiş” de, Kendisi Gelsin, Ya Hızr’ı Göndersin!
Evinde Hastalanan Varsa, Borcudur: Bakacak;
Şifa Hazinesi Derhal Oluk Oluk Akacak.
Demek Ki : Her Şeyin Allah... Yanaşman, Irgadın O:
Çoluk Çocuk Ona Ait: Lalan, Bacın, Dadın O;
Vekil-i Harcın O; Kahyan, Müdür-i Veznen O;
Alış Seninse De, Mesul Olan Verişten O;
Denizde Cenk Olacakmış.... Gemin O, Kaptanın O;
Ya Ordu Lazım imiş... Askerin, Kumandanın O;
Köyün Yasakçısı; Şehrin De Baş Muhassılı O;
Tabib-i Aile, Eczacı... Hepsi Hasılı O.
Ya Sen Nesin?
MÜTEVEKKiL!
Yutulmaz Artık Bu!
Biraz Da Saygı Gerektir...
Ne Saygısızlık Bu!
HUDA’YI KENDiNE KUL YAPTI,
KENDi OLDU HÜDA;
Utanmadan Da “TEVEKKÜL” diyor bu cürete ha!
