şair ve gazateci. naif, içli insan. pek sevdiğim, en sevdiğim.
ve sen daha demincek,
yıllar da geçse demincek,
bıçkılanmış dal gibi ayrı düştüğüm.
anadolu şiirinin en etkileyici yeri var bir de.
öyle yıkma kendini,
öyle mahzun, öyle garip...
nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
yürü üstüne üstüne,
tükür yüzüne celladın,
fırsatçının, fesatçının, hayının...
dayan kitap ile
dayan iş ile.
tırnak ile, diş ile,
umut ile, sevda ile, düş ile
dayan rüsva etme beni.
biricik aşkı leyla erbil'e yazdığı mektupların derlendiği kitap, leylim leylim' i okuduktan sonra bir kez daha sevmiştim kendisini. şöyle bir bölüm vardı mektuplardan birinde:
" beyninde mi yüreğinde mi, başka bir yerinde mi, nerendeyse o inat yönünü yaratan dokuları öpmek isterim. evrende seni özler, seni isterim. başkaca hiç. ne taktığım, ne de vurulacağım bir nen yok. seni. sade seni."
