1960'lara kadar çekilmiş olan western filmlere baktığımızda; karakterin yürüyüşü, kıyafetleri veya o bar kapısından içeri giriş şeklinin; onun iyi mi kötü mü olduğunu seyirciye doğrudan anlattığını görürüz.. mesela pejmürde adam kötüdür, berduş kötüdür, çirkin kötüdür...
Yeşilçam'da en çok hayret ettiğim olay her zaman, bizde tam tersine negatif kahraman imajının tutması olmuştur.. sezercik fakir bir hırsızdır, ofsayt osman veya turist ömer berduş, ama tam tersine iş güç sahibi olup berduş kardeşini istemeyen abisi kötü... öyle kötü ki, tam kardeşi olmaya bile layık değil, babaları farklı.... önder somer o kadar yakışıklıdır ki, böyle bir tipten normal adam çıkmaz, altında illa bir pislik yatmalıdır... komşuluk ve kardeşlik bile nezih semtlerde değil, varoşlarda, kenar mahallelerde yaşar..
Bunun sosyolojik gerekçelendirmesini yapabilecek yetkinliğim maalesef yok ama, belki suser'lar bir açıklama getirebilir.
