Rahmetli babaannem o zamanlar 60-70 yaşlarındaydı.
Bir akşam salonda otururken, gündüz mevlitten aldığı akide şekerlerinden bize de verdi.
Ben pek sevmezdim, yemedim. Babaannem ise iştahla ağzında döndürüyordu ki birden yüzü buruştu. Ağzındakini eline aldı ve "şekerin içinden diş çıktı. " dedi. Hakkaten elinde bir köpek dişi duruyordu. Ben o dişin o şekere nasıl girdiğini düşünürken öğürmeye başladım. babaannemi ise aldı bir gülme.
O zaman anladım ki şekerin içinden diş çıkmadığını, babaannemin dişinin kırıldığını.
