1- tartışmayı becerememem. direk dalasım geliyor, ya da ağzımdan çıkanı kulağım duymuyor. güzel güzel konuşup tartışanları çok kıskanıyorum.
2- utangaç olmam. özellikle de yeni tanıştığım biriyse kesinlikle laf bulup konuşamıyorum. sorulara evet, hayır tabi, aynen vs. gibi kısa cevaplar veriyorum, konuşurken suratım bile kızarıyor bazen.
3- gözümün doymaması. çok tok ta olsam sevdiğim bir yiyecek görürsem dayanamam yerim. bir sınırım yok, bu kadarı bana yeterli diyemiyorum :(
4- insanlar. benim hakkımdaki düşünceleri kafama takarım, aman şu ne der aman böyle yaparsam benim için ne düşünür, acaba şu sözü söylersem cahil gibi
mi olurum... ne düşünürse düşünler demek çok istiyorum ama olmuyor.
5- sabırsızım. bir iş hemen yapılacaksa o an yapılacak, mıy mıy hareket edenlere sinir oluyorum, oysa ki sen de rahat ol dimi.
6- takıntılıyım. özellikle kafama bir şey sabaha kadar uyuyamam döner dururum yatakta.
7- gurur. kesinlikle gururumdan taviz veremiyorum, kimseden bişey isteyemiyorum. barışmak için ilk adımı atamıyorum, gerçi hiçbirşey için ilk adımı atamıyorum.
8- en ilginci bu sanırım, çocukken öğretmenlerden, iş hayatında patronlardan çekiniyorum. kesinlikle araya mesafe koyuyorum, iş dışında muhabbet edemiyorum. evet efendim tamam efendim olayım bu.
