bir horozum vardı .evde bakıyodum hamam böceği var kafesini açıyordum bir dalıyordu böceklere soylarını kurutuyordu.örümcekleride manuel olarak yakalayıp ellerimle besliyordum taki ev sahibi horoz besleyemessin diyene kadar.mecbur birine vermeye gönlüm el vermedi napayım seni dedim sanki anlamış gibi boynunu uzattı öldür dermiş gibi hayatımda en çok ağladığım zamanlardandı.ulan nerden hatırlattın bana horozumu.ağladım aq mutlu musun.ben onu daha civcivken tüyleri yokken almıştım.
