anathema'nin, a fine day to exit albumunun bana gore en iyi sarkisi. tam anlamiyla ucurur. acoustic versiyonu daha bi guzeldir.
turkce meali:
sessizliğin derinliklerinde denize bakarken
dalgalar yıkar yarı unutulmuş anıları
an'ın derinliklerinde kahkaha süzülür meltemde
yükselir ve düşer, ölür benimle
yemin ederim ki hiç bilmedim nasıl olabileceğini
ve bütün bu zaman boyunca
tek sahip olduğum
göremediğimdi
yemin ederim ki hiç bilmedim nasıl olabileceğini
tüm dalgalar yıkar içimdeki bütün acıyı
bu güzel ufkun ötesinde
ikimiz için bir düş yatar
bu durgun manzarayı yıkmış gökyüzündeki söylentiler
ama yaklaşan bir fırtına var
rüzgarda haykıran sesler
bu serenat gitgide soğuyor şarkı söylemeye çalışan ruhumda
ve öyle çok, öyle çok düşünce var ki
uyumaya çalışırken
yalnızca sende buluyorum bir çeşit geçici huzuru...
