üniversite ikide evet evet ergenken değil lisede değil universite ikinci sınıfta uyuma müziğim gözlerinin yesilini özledimdi.
hayatimda renkli gözlü kimse yoktu. sadece müziği, sözleri sarkinin akip gitmesi hoşuma gidiyordu.
sonra cok kötü bir hafta geçirdim, adim adim en kotusune gittigimin farkindaydim ama sinav haftasi olduğu için çekip gidemiyordum bana ihtiyaci olanlara. hem kesin değildi her sey.
geceleri ağlaya ağlaya dua ede ede dinledim o hafta bu şarkıyı.
hayatimin en kötü haberini bu sarkiya ara verip aldim.
sonraki iki sene hic dinlemedim. korktum deli gibi korktum dinlersem yine kötü bir sey olacak diye. hem kotu de şeyler animsatiyordu.
iki sene boyunca korktum ben bu şarkıdan, duydugum da bir yerde sözü dahi aklima gelse bir haftam berbat geçerdi. korkular işte bilmiyorum.
sonra bir kızla tanıştım. bir gece telefonda konuşuyorduk öyle muhabbet işte, renkli de gözlü bir kızdı.
ben konuşmanın bir yerinde bu şarkıyı mirildanmaya başladım.
cok neseli çıktı sesim, o kadar neşeli ki ben bile sasirdim. kalbim acimadi, korkmadim icim bunalmadi aklima o kotu seyler gelmedi. nese içinde söyledim şarkının bir kismini.
cok güzeldi, korkularimin annem disinda bir insanin sesiyle varlığıyla gulusuyle silinmesi, yok olması hatta garip bir neseye dönüşmesi.
ne bileyim guzeldi. şimdi bu başlığı görünce gecenin bu vaktinde aklima geldi. anlatmak istedim.
