herkesin istediği an yapabileceği basit, günlük şeyleri yapar ve bunları yaparken kendini çoook özel zanneder. parayı bastırıp bir fotoğraf makinesi aldığında kendisini ara güler sanmaya başlar. 40 yaşından sonra enstrüman çalmaya heves eder ve azimsizliğinden onu da başaramaz. ders almayı bıraktıktan iki gün sonra o kemanı götüne mi sokacaktır, nedir bilinmez. paragöz bir yaşam koçundan tavsiye alarak hayatını yönlendirebileceğini sanar. başkalarından gördüklerini yapmak için çabalar. elinde bilezik gibi kitap gezdirir. iki tane yazar adı ezberlemiştir, onları her fırsatta söyler. aferin benim çocuuuuma. uyduruk kurslarda cirit atan, ne kadar para harcasa tatmin olmayan ve sürekli mutsuz olarak bunalım takılan tiplerdir bunlar. entel değil dantel olurlar, başkalarını sıradan insan diye küçümserler ama kendileri bir kıçın dış açılarının toplamı gibi yaşar giderler.
