Tirmizi’nin rivayet ettiği bir hadistir. günlük hayatta çok kez bunun doğruluğunu görürüz.
Bize verdiği ders ise şudur:
insanın bir başka insanın ayıbını, kendisini öne çıkarmak ve kibirlenmek anlamında ayıplaması kulluk mantığı içinde hatadır. Bu hatanın cezası da benzeri bir hatayı işlemekle cezalandırılmaktır.
