şöyle kafanı ellerının arasına alıp düşününce aslında yanlış sayılmayacak önermedir. kanımca biz atatürkçüler yavaş yavaş sağcılığa, gelenekselciliğe doğru yol alıyoruz. yani, yeni denemelerden uzak duruyoruz, rejim tehlikesinden korkuyoruz. bundan 90 yıl önceki din elden gidiyor diye çığırtan tiplere benzedik laiklik elden gidiyor diyerekten. o zaman din elden gitmedi ama o tayfanın aleyhine bir durum gerçekleşti ve istemedikleri bir rejimle karşılaştılar. hatta kendilerine göre din elden gitti. acaba diyorum bize göre de laiklik elden gitcek ve de yeni rejim hayır laiklik gitmedi duruyor diyip yeni bir laiklik tanımı mı yapacak bilmiyorum. bekleyecez görecez.
ama sanırım arada hala bir fark var o da: o zamanki rejimi değiştirenler * vatanın bütünlüğünü isteyen insanlardan oluşan bir topluluktu. onları sol görüşe yerleştirmemek mümkün değil zira türkiye gibi ülkelerde ulusalcılık birazcık sola kaçıyor. ama şimdilerde rejimi değiştirmek isteyenler ise kanımca samimi değiller ve ulusalcılık ilkesine uymayan, tam bağımsızlıkla çelişen bir anlayışa hakimler.işin içine amerika girdi ve amerika'yı elinin tersiyle itecek bir lider ecevit'ten sonra gelmedi.gelemedi.
