soğuk bir kış günü memleketimizin doğu illerinden birinde yoğun kar altında çavuş rütbesiyle askerlik görevimi yapmaktaydım. kar öyle çok yağmıştı ki kaldırımla yol bir olmuş yol nere kaldırım nere belli olmuyordu. o sıra komutanın pikabıyla taburdan birşey almaya gitmem gerek iş bahane tabi arabayla gezmek maksat ki normalde izinsiz kullanmak yasak hatta izin de verilmiyor.
neyse ben aldım pikabı biraz da hız yapıp buzda kayıp takla attırdım araca. korkudan kimseye de söyleyemedim, koca araç düzeltemedim de. aha dedim siktiler belamı 6 sene askerlik yaparım artık vurmazsa komutan. o korkuyla geldim topladım askerleri
laaan dedim komutanın araba devrilmiş kim yaptı bunu.
haliyle kimse yapmadığı için söyleyen de olmadı. ben de korkudan diyemiyorum zaten.
bütün tabur benim yüzümden geceye kadar karda süründürülmüştük.
