imkansız bir kabullenmedir. ömür boyu unutulamayacak çirkin bir hareketi yapan insanın yüzüne bakıldığında, çok daha beter hatırlanacak iğrençliği yutmaktır. sesini bile duymak istemez insan.
affetmek büyüklükmüş ha? hadi canım sen de. o pisliği yapan iğrenç sürüngene karşı büyüyeceksek, nokta bile olmamaya razıyız. yok olalım, daha iyi. kendimizi kandırırız, o pislik şerefsizi büyütürüz sadece. o ihanetin altında ezilen insan, yamyassı olur. büyümek mi bu? sonradan kendimizi affetmemekten çok daha iyidir karşımızdakini affetmemek.
