bu sinema akımının fransada ortaya çıkan yönetmenler tarafından ortak noktaları;
doğrusal zamana karşı çıkmaları, yani zaman içinde ileri ve geri büyük sıçramalar yapmaları; öykü bütünselliğine önem vermemeleri, eliptik bir anlatım yeğleyerek, anlam bozulmaksızın öykünün bazı öğelerini dışarı bırakmaları; aynı film içinde kendilerini hiç kısıtlamadan belgeselden yaptınıya dek çeşitli sinema stillerini kullanmaları; çekim sırasında doğaçlama kendiliğindenciliğe ağırlık vermeleri.
kendinden önce gelen fransız sinemacıları reddetmeleri ve onlardan tamamen bağımsız, kişisel eserler vermeleri
camera stylo yani kamera kalem anlayışını benimsemeleri.
yani senarist yönetmen ve kameraman gözüyle bir film yaratımcısı olmaları.
dekora en ince ayrıntıya kadar önem verirlerdi, bunun sebebi; gerçek mekanlarda yapılan çekimlerde dekor kullanmak zorunda kaldıklarında onun gerçeği yeniden üretici olarak değil, açıklayıcı olarak kullanmaları.
dışavurumsal olmaktan çok işlevsel olan klasik düzgün görüntülere karşı çıkmışlar ve kullanmaktan kaçınmışlardır.
doğal mekanlarda yıldız oyuncusuz minimumdan daha az elemandan oluşan çekim ekibiyle daha çok hassas ham film kullanarak, hiçbir dağıtım güvencesi ya da herhangi bir yükümlülük olmadan gerçekleştirilen daha çok emek yoğunluğu olan bir yapım sistemine bağlı kalmışlardır.
