üniversite hayatım boyunca acilarimizi ortaya koyarak birbimizin acılarına gözyaşı doktugumuz;
gözyaşıyla, turkuyle, sohbetle, çözüm yoluna dair fikirlerle, bol bol bol sinkafki kufurlerle, bazende duvarlara masaya vurulan yumruklarla acimizi ezdigimiz bir arkadaşım vardi.
her defasinda uzun geceleri uzun dertlesmeleri
onun yaa hüseyin, aci cekmek özgürlükse kardeşim
benim de özgürdük ikimizde halilim özgürduk ikimizde.
dememle bitirirdik.
acilari da hafife alir kalkardik masadan. bahaneler çünkü bahaneler her seyi küçültür. inanirim ben, inanirim oglum acilarin ozgurluge giden yol olmasina.
o da inanırdı. kandirirdik birbimizi.
kanmak isterdik olum napalim ki yoksa gucsuz adamlariz biz.
dayanamiyoruz oyle cok aci çekmeye kacmamiz lazim, kendimizi kandirmamiz lazim. kimsenin kandirmasina katlanamam ama kendimi kandirmam lazim. yoksa zihnimden ayaklarima dogru sicacik bi sey akiyor, nefesim karariyor, kalbim hizlaniyor, zihnim uyusuyor, dizlerim titriyor. sol bacagim sol bacagim titriyor.
acı çekmek kötü.
gülerken bile gülücükle cikan nefesi kalbin tutuyor, birakmiyor.
hadi gulsene amina kodumun çocuğu hadi gulsene diyor. tuttum nefesini sebebi de bu bu bu. gulsene agzini yuzunu siktigim gulsene hadi diyor.
gulemiyorsun.
hebele gubule ahuhu diye bi ses cikiyor agzindan :d
biraksana be kardeşim nefesimi. biraksana kurban olduğum nefesimi. su her an dolacakmis gibi duran gozlerimle uğraşsana. ben cok iyi gülmekten agliyormus gibi yaparım. onlarla ugrassana. biraksana nefesimi.
hayir ben kendi kalbime istediğimi yaptıramayacaksam neden 23 yasimdayim?
var mi öyle kafana gore takilmak
kodugumun kalbi var mi kardes? ben daha kafama gore takilamiyorum bu hayatta istedigimi yapamiyorum hep başkaları, hep karsimdaki hep sartlar bin sey dusunuyorum. sana ne oluyor kardes?
kalpsen kan pompala sanane benim acimdan gulucugumden.
sikik.
evet evet acilar değil ama aci cekmek tamamen insan kalbinin sikikligidir. aha bu da tanım.
tisikkirlir uludag sözlük. yine bir ic dokmeyle karsi karsiyasin, zall abi beni kov.
