ironi, yaşamın ciddiyetten yoksun olduğunu gösteren bir iştir. ben, dünyayı hiçliğe dönüştürür çünkü ironi 'güç duyumu'nu ancak her şey yok olduğunda sağlar. ironik bakış, büyüklük sayıklamaları için bir kurnazlık. ben, yokluğunu teselli etmek için her şey olur. ironi hiçin acımasız bir hiç vizyonuna yükseldiğinde ciddiyeti yakalar. trajik, ironinin son safhasıdır. / gözyaşları ve azizler / cioran
